Ice Age in Varanasi en zon in Darjeeling

In plaats van in mijn oude vertrouwde internetcafeetje in Varanasi, waar ik tegenwoordig niet eens meer hoef te zeggen dat ik wil skypen en hoe lang, dat weten ze inmiddels, zit ik in een sfeervol internetcafe in hartje Darjeeling! Eerst zal ik even vertellen hoe de rest van deze trip verlopen is. De reis begon op 20 december op het station in Varanasi. Onze trein zou om zes uur 's avonds vertrekken maar vertrok uiteindelijk om 2 uur 's nachts.. De volgende dag kwamen we zeven uur 's avonds aan in plaats van zeven uur 's ochtends. Nu is geen NS vertraging me meer teveel! Twintig minuten vertraging, eitje:) Ik had verwacht dat Sjoerd, die pas 2 dagen in India was, dit wel heel erg zou vinden maar die ging er heel relaxed mee om! En dat is ook de goede houding, je moet alles maar op je af laten komen en accepteren hoe het loopt. Jezelf er druk over maken heeft in ieder geval totaal geen zin! In Kolkata werden we opgehaald door ons hotel, dat was heel fijn. Kolkata is zo anders dan Varanasi! Ik dacht eerst dat ik in Londen was aanbeland in plaats van in Kolkata; overal gele taxi's en oude victoriaanse gebouwen. De dagen in Kolkata hebben we vooral gevuld met rustig aan wat bezienswaardigheden bezoeken en voor de rest door de straatjes slenteren. Het was eigenlijk geen India meer: geen koeien op straat, geen fietsriksja's, geen viezigheid, voetgangerspaden, stoplichten die men ook nog eens serieus neemt, kerken, grote brede lanen, bomen, en Engels aandoenende gebouwen. En de mensen waren heel relaxed en moderner, met redelijk moderne kleding. En er was westerse muziek! Na 2 maanden hebben we ook weer een goede vleesmaaltijd genuttigd en je kon zelfs legaal alcohol kopen als je dat wilt. Ook speelt Kerstmis hier een grotere rol dan in Varanasi. Het is over het algemeen niet onze kerstmis, het was de Amerikaanse kerstmis waar het draait om Santa Claus, christmas trees, kerstliedjes, fruitcake en plum pudding. Maar in ieder geval toch een beetje kerstsfeer!

Op 24 december, kerstavond, vertrok onze trein richting Darjeeling. En hij vertrok op tijd! Ongelofelijk maar waar. We kwamen wel 2 uur later aan dan gepland, maar dat is heel normaal in India. We kwamen aan in New Jaipalguri, vanaf waar we met een jeep nog 4,5 uur beropwaarts naar Darjeeling moesten rijden. Een tocht vol haarspeldbochten, afgronden en een chauffeur die de vaart er flink in had.. Gelukkig kwamen we heelhuids aan. Darjeeling is zo anders dan de rest van India! Mattijs verwoordde het mooi: Kolkata is een ander land, en Darjeeling een andere wereld. Heeerlijke frisse berglucht, steile weggetjes overal, hele aardige gastvrije mensen en qua uiterlijk gewoon precies het tegenovergestelde van Varanasi. De mensen zien er ook totaal anders uit, ze doen nogal chinees/nepalees aan. Bovendien is Darjeeling, tegen mijn verwachting in, nog moderner en hipper dan Kolkata! Tom raakte in een cafeetje aan de praat met twee meisjes uit Darjeeling en die vertelde hem dat dit jaarde mode Korea was. Alle jongeren dragen kleding volgens Koreaanse mode, luisteren Koreaanse muziek en kijken Koreaanse films. De kapsels zijn vaak indrukwekkend, ze passen zo in een gel reclame. En de jongeren lopen gewoon op all stars, vans en andere merken die ik hier niet verwacht had. De temperatuur valt ons mee, overdag is het in de zon heerlijk, je kunt gewoon op een terrasje zitten. Maar 's ochtends, 's avonds en vooral 's nachts is het doorbijten. Aangezien we geen verwarming op de kamer hebben en vaak ook geen warm water is het niet altijd even comfortabel! Maar het heerlijke zonnetje overdag maakt dat ruimschoots goed. We hebben wat uitzichtpunten, boeddhistische klooster en marktjes bezocht en vanochtend zijn we om 4 uur op gestaan om naar Tiger Hill te gaan, het beroemde uitzichtspunt waar je met zonsopkomst een prachtig uitzicht hebt op de twee na hoogste berg ter wereld (waarvan ik de moeilijke naam steeds vergeet..) en zelfs de Everest kunt zien! Het was ontzettend koud om daar 1,5 uur buiten te staan, maar uiteindelijk zeker de moeite waard. Verder hebben we ook iets anders heel interessants bezocht, het Tibetan Refugee Center. Hier wonen honderden Tibetaanse vluchtelingen die in Darjeeling een nieuw bestaan proberen op te bouwen. Ze maken tapijten en andere Tibetaanse spulletjes en verkopen die in een winkel. Er was ook een museum met de geschiedenis van het centrum en wat achtergrond informatie over de situatie in Tibet. Heel interessant! Misschien ook wel een reisbestemming als ik in Nepal ben.. En Kerstmis hebben we hier dus gevierd. Omdat het hier nogal wintersport-achtig aanvoelt en je uitzicht hebt op besneeuwde bergtoppen en kerstliedjes hoort in de straten, was er genoeg kerstsfeer. Familie miste ik natuurlijk wel, maar gelukkig hebben we even kunnen skypen.

De weken voor ons vertrek zijn er ook nog leuke dingen gebeurd! Onze filmmiddag heeft plaatsgevonden, op 17 december. We hadden een beamer gehuurd, dvd's gehuurd en de hele gezondheidskliniek op de begane grond ontruimd zodat we een grote bioscoop hadden. Na alle ramen te hebben afgeplakt en de hele ochtend popcorn te hebben gebakken in ons keukentje, begon de film om 2 uur. De kliniek barstte uit haar voegen! We hadden tegen de kinderen gezegd dat ze ook hun broertjes en zusjes mee mochten nemen en dat hadden ze goed serieus genomen. We draaiden de film Ice Age in het Hindi, en dat was een heel groot succes! De kinderen vonden Sid heel grappig en (voor de kenners) vooral het gedeelte waarin ze in een ijsgrot een soort glijbaan af gaan vonden ze helemaal geweldig. De leraren waren van te voren een beetje terughoudend maar achteraf heel enthousiast en het plan is om dit vast elke twee maanden ofzo te doen. Als het aan ons ligt wel vaker! In ieder geval komt er in Januari weer een aan, dit keer waarschijnlijk Finding Nemo.

Verder zijn we begonnen met de Engelse praatlessen voor de oudere meisjes. Dat is een heel groot succes! We geven ze elke keer schrijfhuiswerk op, zoals 'write 5 sentences about your family' of 'write 3 sentences about your best friend', en die moeten ze dan hardop voorlezen in de groep. En dat vinden ze eng! Maar wel belangrijk, want hier in India wordt aan presenteren niets gedaan, en engelse uitspraak wordt ook vaak verwaarloosd. Verder praten we gewoon zoveel mogelijk met ze, en dat proberen we op een speelse manier te doen. Vaak is het heel grappig en komen we op leuke gesprekken uit. Leuk is dat ze zelf ook met initiatieven komen, zo stelden ze voor om de volgende les in het park te doen in de zon. Heel leuk natuurlijk! We willen in januari of februari graag met ze naar de watervallen, dichtbij Varanasi, voor een picknick. Wordt heel gezellig denk ik!

We hadden nog een leuk uitje voor de kinderen, niet door ons georganiseerd. Op 13 december vertrokken Conny, Karin en Toos, de Nederlansdse leden van het Benares Schoolfonds naar Nederland. De kinderen hebben allemaal nog nooit een vliegveld gezien, laat staan een vliegtuig van dichtbij, dus hadden ze geregeld dat klas 2,3,4 en 5 met een grote bus mee mochten om ze uit te zwaaien! Bij het zien van de luxe touringbus werden de kinderen al helemaal lyrisch natuurlijk. De rit er naar toe en terug was een iets minder groot succes, ik denk dat 1/3 heeft overgegeven.. Ze zijn zulke ritten helemaal niet gewend. Maar op het vliegveld was het heel leuk! We mochten een klein stukje de vliegveldhal in, een heel groot schoon complex voorzien van de modernste voorzieningen. De kinderen waren er stil van, zo veel ruimte en zo schoon! Ze zagen ook voor het eerst automatische schuifdeuren, dus daar hebben we wel een kwartier mee gespeeld, er naar toe lopen en dan snel weer weg enzo. Verder was er airco die uit grote gaten uit de muur kwam, ook iets heel nieuws voor ze. Toen we Conny, Karin en Toos hadden uitgezwaaid gingen we met de bus naar de achterkant van het vliegveld waar we twee vliegtuigen van dichtbij hebben zien opstijgen, waarvan een het vliegtuig van Conny enzo was, dus dat was heel leuk! We hebben heel hard gezwaaid.

Verder nog een leuk nieuwtje, op 23 januari komt mijn moeder naar Varanasi toe voor 12 dagen! Superleuk, ik had dit van tevoren totaal niet verwacht! Wel een heel raar idee dat ik over vier weken met mijn moeder over de ghats loop, opeens vermengt de wereld van thuis met die van India. Maar ik heb er heel erg veel zin in!

Nou, ik hoop dat ik jullie een beetje heb bijgepraat over de laatste gebeurtenissen hier! Ik hoop dat jullie allemaal hele fijne kerstdagen hebben gehad. Alvast een heel gelukkig nieuwjaar!

Veel liefs, Nienke